Een Nederlander, Chinees en een Griek doen een uitvinding in Amerika. Het klinkt als het begin van een mop, maar het is vaak het begin van iets veel beters. Internationale samenwerking zorgt namelijk vaak voor prachtige innovaties. De octrooiaanvraag die erop volgt kan echter wel een flop worden als u de regels van de landen niet kent die gemoeid zijn met de innovatie. In verschillende landen gelden namelijk verschillende regels voor octrooiaanvragen. Lees in dit blog hoe het werkt en natuurlijk hoe u voorkomt dat het misgaat.
Aanvrager versus uitvinder
We beginnen bij de basis. Bij een octrooiaanvraag zijn er meestal twee betrokken partijen. De aanvrager en de uitvinder. De aanvrager is over het algemeen een bedrijf en werkgever van de tweede partij, de uitvinder. Maar wat als de uitvinder niet de Nederlandse nationaliteit heeft? Of als de uitvinder de innovatie in een ander land bedenkt? Dan moeten er bij u wat alarmbellen afgaan. Houdt u zich niet aan de geldende regels van het betreffende land dan zijn de gevolgen daarvan in de meeste gevallen niet voor het bedrijf, maar voor de uitvinder. Uw medewerker dus.
Verschillende landen, verschillende regels
De octrooiwet verschilt per land op de volgende onderdelen:
1. Land waar uitvinding is gedaan;
2. Nationaliteit van de uitvinder;
3. Ingezetenschap van de uitvinder.
In Amerika en China gaat het bijvoorbeeld om het land waar de uitvinding is gedaan. Heeft u dus een vestiging in Amerika en bedenken uw Nederlandse medewerkers tijdens een bezoek aan die vestiging een innovatie? Dan kunt u niet als eerste in Nederland een octrooi aanvragen. U moet dan in Amerika een exportlicentie, een ‘foreign filing license’ aanvragen. Is dit verleend, dan kunt u verder met beschermen in andere landen. Ook in Nederland gaat het om het land van uitvinding, maar hier hoeft u alleen eerst in Nederland octrooi aan te vragen als het gaat om innovaties op het gebied van defensie en nationale veiligheid.
Griekenland gaat uit van nationaliteit. Waar de Griek een uitvinding doet maakt vervolgens niet uit voor de Griekse wetgeving. Dus heeft u een medewerker in dienst met de Griekse nationaliteit, dan moet u in het geval van een uitvinding eerst daar een octrooi aanvragen.
India pakt het nog weer anders aan. Bij hen gaat het om ‘residency’ oftewel ingezetenschap. Iemand met de Nederlandse nationaliteit kan in India wonen en daar dus ingezetene zijn. Dan geldt de Indiase wetgeving voor octrooien. Om het nog complexer te maken verschilt het per land wanneer iemand ingezetene is. In India wordt het criterium fiscaal ingezetene gehanteerd. Dit blijf je ook nog een poosje nadat je alweer terug in eigen land bent. In andere landen werkt het wéér anders.
De reden achter wetgeving
Ik kan me voorstellen dat u zich afvraagt waarom het zo lastig gemaakt wordt om landsgrenzen te doorbreken bij innovatie. Dit is omdat kennis als exportproduct gezien wordt. Als het bijvoorbeeld gaat om veiligheidsrelevante technologie die u probeert te “exporteren”, dan heeft het land zelf nog de mogelijkheid om uw innovatie te onderscheppen.
Bedenk vooraf hoe u de octrooiaanvraag aanpakt
Werkt u dus als Nederlands bedrijf in het buitenland of met buitenlandse medewerkers aan innovaties, zoek dan eerst uit wat de regelgeving in de betrokken landen is en wat dit betekent voor uw octrooiaanvraag.
En dat kan best complex zijn. Dit laat het eerdere voorbeeld van de Griek zien. In Griekenland gaat het om de nationaliteit, niet om waar die Griek de uitvinding deed. Maar stel, diezelfde Griek is ingezetene in India, reist naar Amerika en doet daar een uitvinding. Dan geldt de Griekse wet, omdat hij de Griekse nationaliteit heeft, de Indiase wet omdat hij daar ingezetene is en de Amerikaanse wet omdat hij de uitvinding in Amerika doet.
Kortom: de materie is complex, maar de rekening is voor de uitvinder – uw medewerker - als u zich er niet in verdiept. Doe dit op tijd en geniet vervolgens met een gerust hart van de innovaties die internationale samenwerkingen opleveren.
Wilt u advies over de octrooiwetgeving die voor u van toepassing is? Neem dan contact met me op. Ik denk graag met u mee.
