Soms liggen uitvindingen letterlijk op straat. En dat is in dit geval precies het probleem. Laatst liep ik de marathon van Rotterdam, en gaandeweg zag ik de grond veranderen in een tapijt van verpakkingen van energie-gels. De gels zijn handig voor broodnodige calorieën onderweg, maar die zee van verpakkingen past niet bij een groene sport als hardlopen. Tijd voor innovatie!Het probleem
De gel moet je iedere paar kilometer nemen. Bij langere afstanden hebben veel lopers dus meerdere zakjes bij zich. Veel lege zakjes belanden – ook al zou dat niet moeten – na gebruik bij de drinkposten tussen de bekertjes op straat. Omdat ze licht zijn, waaien ze alle kanten op.
Het zijn kleine plastic zakjes waarvan je een lipje afscheurt om al lopend de gel op te slobberen. De suikerrijke gel kleeft behoorlijk – en de gebruikte zakjes dus ook. Om niet bij te dragen aan het probleem heb ik ze in m’n broekzak gestoken.
De zakjes zijn licht. Een oplossing om ze makkelijk mee te nemen na gebruik is dat meestal niet. Hardlopers vermijden elk grammetje extra. Herbruikbare zakjes bestaan al, maar zijn door de plakkerigheid lastig schoon te maken.
Eureka-moment bij de vaatwasser
Die avond, nadat ik de zakjes uit mijn broek had gevist, had ik een eureka-moment. De vaatwasser eet zo’n gelbuidel moeiteloos op. Waarom mensen niet? Als octrooigemachtigde dook ik in de literatuur. Wat bleek? Het Londense Notpla (Not Plastic) ontwikkelde ‘Ooho’: een eetbare, biologisch afbreekbare verpakking van zeewier. Die is zelfs al getest in marathons!
Nog één innovatie verwijderd van succes
Aan alle innovatieve sporters, uitvinders en ondernemers: dit is jullie kans. Soms ligt een briljant idee letterlijk op straat.
