No guts, no glory: octrooieren vraagt moed
Een nieuw avontuur beginnen is niet voor iedereen weggelegd. Dat geldt ook als je een oplossing bedenkt voor een nieuw probleem dat opeens ontstaan is. Je legt jouw hart en ziel in de uitvinding en investeert er veel tijd, geld en energie in. En dat allemaal met het risico dat een concurrent bijna tegelijkertijd op hetzelfde idee komt en wellicht ook overgaat tot het octrooieren van die uitvinding. Stel dat jouw concurrent juist één dag eerder is. Dan kun je straks misschien jouw eigen uitvinding niet eens gaan verkopen of gebruiken. Stel je eens voor welke teleurstelling en verloren investeringen dat met zich meebrengt. Toch adviseer ik bij mooie uitvindingen met veel potentie om er volledig voor te gaan. No guts, no glory!
Als de tijd rijp is
Soms is de tijd gewoon rijp voor een specifieke uitvinding. Denk bijvoorbeeld aan al die nieuwe uitdagingen die door corona opeens op ons afkwamen, zoals een tekort aan personeel. Of wat dacht je van de sterk verhoogde noodzaak tot energiebesparingen en alternatieve energiebronnen als gevolg van de explosief gestegen gasprijzen en dreigende boycots vanwege de oorlog in Oekraïne. Als veel mensen opeens hetzelfde probleem ervaren, dan kun je ervan uitgaan dat er meerdere creatievelingen op hetzelfde moment op een oplossing zitten te broeden.
En dus stuiten we gelijk op het risico: je bent niet de enige die weet dat deze problemen spelen. Het kan dus zijn dat iemand anders zomaar op hetzelfde idee komt en – net als jou – een octrooiaanvraag laat opstellen en indienen.
Iedereen in hetzelfde schuitje
Bij het octrooirecht werkt het zo dat octrooiaanvragen 18 maanden lang geheim blijven. Pas na anderhalf jaar kom je er dus achter of je ook echt de allereerste was om voor een bepaalde uitvinding een octrooi aan te vragen. Onzekerheid heerst dus. Na 9 maanden ontvang je al wel een eerste officieel nieuwheidsrapport van bijvoorbeeld het Europees Octrooibureau, maar de betrokken inspecteur mag daarin niet verwijzen naar recent ingediende octrooiaanvragen van concurrenten die op dat moment nog steeds in de geheimhoudingsfase zitten. Wat moet je dan doen? Er volledig voor gaan of wachten? Wel investeren, maar zonder zekerheid?
En de concurrent zit ondertussen in hetzelfde schuitje. Of je nu een tuinbouwer bent die al wandelend in zijn serre een slimme oplossing verzint om minder energie te verbruiken of een gespecialiseerde serrebouwer of lichtspecialist met een eigen R&D-afdeling die op hetzelfde idee uitgekomen is. Beiden weten pas na 18 maanden of ze de enige en de allereerste zijn. Het uitgangspunt is dus hetzelfde. En het gaat er niet eens om wie als eerste de uitvinding heeft gedaan, maar wel wie als eerste de octrooiaanvraag ingediend heeft.
Misschien ben ik als octrooigemachtigde niet even objectief. Ik spring per definitie recht uit mijn stoel als ik een prachtige nieuwe uitvinding hoor. Toch is mijn advies altijd om er volledig voor te gaan. Neem het risico als je dat kunt permitteren. De samenleving zit vol spanning te wachten op jouw uitvinding. En de kans is groot dat minstens de details nog allerlei verschillen tonen tussen jouw uitvinding en die van een eventuele concurrent. Door niets te doen zijn de exclusieve octrooirechten sowieso niet van jou. En afwachten leidt alleen maar tot een verschuiving van het probleem.
Uitstel van de kosten
Kan dat niet minder risicovol? Absoluut! In mijn vakgebied van intellectuele eigendommen bestaat er een beschermingsstrategie om de kosten te beperken. Dit is een route waarbij je in het eerste jaar voor een beperkt bedrag een potentiële wereldwijde bescherming aanvraagt, zodat je pas daarna een landenkeuze hoeft te maken. Deze periode van één jaar kan daarna voor bijna alle landen nog eens verlengd worden met anderhalf jaar extra. Dit geeft je in totaal 2,5 jaar ondernemingstijd. Deze route brengt je ook ver voorbij het moment dat octrooiaanvragen van concurrenten in eerste instantie geheim waren. Ze zijn dan inmiddels al lang gepubliceerd en kunnen dus worden meegenomen bij verdere beslissingen.
In de volgende blog voor GoedemorgenGroente geef ik je graag meer uitleg over deze route aan de hand van een voorbeeld. Denk dus maar alvast na over een slimme automatisering voor de oogst, een energiebesparing in de serres of alternatieve energiebronnen. Ik ben benieuwd of je mij kunt doen rechtspringen uit mijn stoel.

Over de schrijver
Sinds ik in 1994 bij EP&C begon, haal ik veel plezier uit het werken met gepassioneerde uitvinders binnen een breed scala aan technologieën. Mijn achtergrond in werktuigbouwkunde stelt mij in staat...
Lees meer over Rudi >